Δευτέρα 26 Δεκεμβρίου 2011

ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ, Ο ΑΠΑΤΗΛΟΣ ΚΟΣΜΙΚΟΣ ΤΥΠΙΚΙΣΜΟΣ ΚΑΙ Η ΟΥΣΙΑ ΤΗΣ ΒΙΒΛΙΚΗΣ ΑΛΗΘΕΙΑΣ


Ο ΑΠΑΤΗΛΟΣ ΚΟΣΜΙΚΟΣ ΤΥΠΙΚΙΣΜΟΣ
           
Οι μήνες Δεκέμβριος και Ιανουάριος είναι στη σκέψη των ανθρώπων συνήθως ταυτισμένοι με τις γιορτές των Χριστουγέννων, της Πρωτοχρονιάς και των Θεοφανίων. Για πολλούς οι γιορτές αυτές σημαίνουν: Δένδρο στολισμένο, βιτρίνες καταστημάτων με φόντο Χριστουγεννιάτικο και με φανταχτερά χρώματα, δρόμοι φωταγωγημένοι, ευχές, δώρα, γιορταστικό τραπέζι από το οποίο δεν θα λείπουν η γαλόπουλα και τα γλυκά και φυσικά μια ευκαιρία για συνάντηση συγγενών και φίλων. Τους είναι «παράλογο» και «παράξενο» να μη στολίσουν το χριστουγεννιάτικο δέντρο. Είναι πολύ συνηθισμένο ν’ ακούμε: «Μα αν δεν στολίσω δένδρο και δεν φτιάξω κουραμπιέδες και μελομακάρονα, πως θα γιορτάσω και πως θα καταλάβω ότι έχουμε Χριστούγεννα;»
            Τι μεγάλη απάτη και πλάνη του ανθρώπου!!! Ένα συγκλονιστικό γεγονός μέσα στην ανθρώπινη ιστορία, τη γέννηση του Σωτήρα μας Ιησού Χριστού, ο άνθρωπος το μετέτρεψε σε γιορτή μόνο σαρκικής απόλαυσης. Ξέχασε γιατί ο Ιησούς ήρθε στον κόσμο, ποιος είναι ο σκοπός της ενσάρκωσής Του και τι προσφέρει στον άνθρωπο! Ο Χριστός «ήρθε να σώσει το απολωλός – το χαμένο», γι αυτό έσωζε, ευεργετούσε και θεράπευε καθένα που ερχόταν σ’ Αυτόν, όπως επίσης σώζει, ευεργετεί και θεραπεύει όποιον έρχεται σ’ Αυτόν με πίστη. Όμως ο άνθρωπος σ’ αυτήν την ύψιστη Αγάπη Του, για ανταπόδοση Τον περιφρόνησε, Τον αρνήθηκε, Τον εξουθένωσε, Τον βασάνισε και τελικά Τον σταύρωσε!
Η μέγιστη τραγωδία του ανθρώπου είναι ότι ακόμα και τώρα, μέχρι τώρα, σε όλο το πέρασμα των αιώνων, ο ανθρωπότητα στην πλειοψηφία της συνεχίζει πεισματικά να Τον αρνείται, να Τον πληγώνει, να Τον βασανίζει και να Του ματώνει την Καρδιά που κτυπάει μόνο από Αγάπη κι ευσπλαχνία για τον κάθε άνθρωπο προσωπικά!  
            Ας κάνουμε όμως μια σύντομη ιστορική αναδρομή, πως επεκράτησε ο γιορτασμός των Χριστουγέννων και πως μέχρι σήμερα παραποιήθηκε τελείως το νόημά Τους, και χάθηκε από τον πολύ κόσμο η ουσία της αλήθειας του μηνύματος της γέννησης του Θεανθρώπου και Σωτήρα Ιησού Χριστού.
Στην περίοδο της Παλαιάς Διαθήκης, όπως διαβάζουμε στο κγ΄ (23) του Λευιτικού, ο Ίδιος ο Θεός είχε θεσπίσει επτά ετήσιες γιορτές και μια εβδομαδιαία (το Σάββατο), οι οποίες κατά σειρά είναι:
1) Πάσχα, 2) Αζύμων, 3) Θερισμού, 4) Πεντηκοστής, 5) Σαλπίγγων, 6) Εξιλασμού και 7) Σκηνοπηγίας.
Κατά τη διάρκεια των γιορτών αυτών, ο Θεός είχε ζητήσει από τους Ισραηλίτες και δεν έκαναν καμία εργασία, παρά μόνο Τον λάτρευαν, Τον δοξολογούσαν και είχαν ξεχωριστή και ιδιαίτερη επικοινωνία μαζί Του. Ήταν μέρες άγιες γι αυτούς. Αργότερα όμως, καθώς απομακρύνθηκαν από το Θεό, και ζούσαν μακριά Του, σταμάτησαν να υπακούν στο Λόγο Του, έπαψαν να Τον λατρεύουν, κι συνεπώς έπεσαν σε τυπικισμό, γεγονός που επέφερε την οργή του Θεού πάνω τους.
Ακούστε το Θεό να μιλάει στο λαό Του: «Τις νεομηνίες σας και τις διατεταγμένες ΕΟΡΤΕΣ σας μισεί η ψυχή Μου, είναι φορτίο σε Μένα, βαρέθηκα να υποφέρω» (Ησαίας 1: 14) Στην περίοδο της Καινής Διαθήκης η πρώτη Αποστολική Εκκλησία, αλλά και η Μεταποστολική Εκκλησία, δεν τηρούσε καμία γιορτή.
Ο απ. Παύλος γράφει, «Ας μη σας κρίνει, λοιπόν κανένας για φαγητό ή για ποτό, ή για λόγο ΕΟΡΤΗΣ, ή νεομηνίας, ή ΣΑΒΒΑΤΩΝ, τα οποία είναι σκιά των μελλοντικών πραγμάτων…» (Κολοσσαείς 2: 16-17)
          Η γιορτή των Χριστουγέννων στις 25 Δεκεμβρίου εγκαινιάστηκε για πρώτη φορά στη Ρώμη κατά το έτος 354 μ.Χ. και από εκεί μεταφέρθηκε στην Ανατολή, πιθανόν από τον Γρηγόριο τον Ναζιανζηνό το 378-381 μ.Χ. περίπου, χωρίς όμως αυτό να είναι ιστορικά επιβεβαιωμένο. Πριν γιορταζόταν στις 6 Ιανουαρίου μαζί με τη βάπτιση του Ιησού, τα Θεοφάνια. Αργότερα, περίπου τον 4ο μ. Χ. μεταφέρθηκε στις 25 Δεκεμβρίου. Πληροφορίες για τη γιορτή των Χριστουγέννων στις 6 Ιανουαρίου μας αναφέρει ο εκκλησιαστικός Πατέρας Κλήμης ο Αλεξανδρεύς (το 210 μ.Χ. περίπου). Επίσης, ο Ιωάννης ο Χρυσόστομος (345-407 μ.Χ. ) σε ομιλία του για τη γέννηση του Χριστού, αναφέρει ότι είχε αρχίσει στην Αντιόχεια να γιορτάζονται τα Χριστούγεννα στις 25 Δεκεμβρίου. 
            Αιτία της αλλαγής ήταν ότι οι Ρωμαίοι από τις 17-25 Δεκεμβρίου γιόρταζαν τα ‘Σατουρνάλια’, προς τιμή του θεού Κρόνου (στα Λατινικά ο Κρόνος είναι ‘Σατούρνους’-‘Saturnus’) και της θεάς Δήμητρας, γι αυτό κι έκαναν θυσίες χοίρων για την ευφορία της γης. Έθιμο το οποίο αργότερα το πήραν και οι «Χριστιανοί». Επίσης, όλοι οι ειδωλολατρικοί λαοί της εποχής εκείνης γιόρταζαν στις 25 Δεκεμβρίου τον Φρυγικό θεό Άττη και τον Περσικό θεό Μίθρα, που είναι ο θεός-Ήλιος, γιορτή την οποία πήραν οι Ρωμαίοι, και την ημέρα αυτήν την αποκαλούσαν DIES NATALIS INVICTI SOLIS, που σημαίνει «Γενέθλια ημέρα του αήττητου Ήλιου.» Τα γενέθλια του θεού-Ήλιου μετατράπηκαν σε γενέθλια του Υιού του Θεού και κατά την περίοδο αυτή οι Ρωμαίοι έκαναν και τα λεγόμενα strena, δηλαδή τα δώρα, τα οποία συνεχίστηκαν ν’ ανταλλάσσονται και στην μεταχριστιανική περίοδο. Από εκεί  το έθιμο της προσφοράς των δώρων, που συνεχίζεται μέχρι σήμερα. Οι γιορτές των Χριστουγέννων και της Πρωτοχρονιάς, όπως γιορτάζονται σήμερα, είναι η συνέχιση της γιορτής του αρχαίου θεού Ήλιου. Μια σημαντική λεπτομέρεια για το θέμα αυτό είναι η εξής:
Οι ειδωλολάτρες αποκαλούσαν την πρώτη ημέρα της εβδομάδας, τη σημερινή Κυριακή, Ημέρα του θεού Ήλιου, και στα Λατινικά την ονόμαζαν DIE DOMINIKA που κατά γράμμα σημαίνει «ΗΜΕΡΑ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ» ορολογία την οποίαν αργότερα χρησιμοποίησαν και οι εκκλησιαστικοί Πατέρες, κυρίως για λόγους σκοπιμότητας, δηλαδή για να προσελκύσουν στη Χριστιανική Πίστη τους ειδωλολάτρες! Η ονομασία αυτή έχει επικρατήσει μέχρι σήμερα σε  διάφορες γλώσσες, π.χ. στην Αγγλική ονομάζεται SUN-DAY (Ημέρα του Ήλιου), και στη Γερμανική SONN-TAG (Sonne=Ήλιος και Tag= Ημέρα). Επίσης το «Σάββατο» στην Αγγλική είναι SATUR-DAY (= Ημέρα του Σατούρνου δηλαδή του Κρόνου!!!)
            Ο Ιουστίνος ο Μάρτυς (114-165 μ.Χ.) γράφει στη 2η απολογία του για τον Κύριο Ιησού ότι : «…σταυρώθηκε πριν το Σάββατο, που ΗΤΑΝ Η ΗΜΕΡΑ ΤΟΥ ‘ΚΡΟΝΟΥ’ και την επομένη ημέρα που ΗΤΑΝ Η ΗΜΕΡΑ ΤΟΥ (θεού) ‘ΗΛΙΟΥ’ και η οποία μετονομάστηκε σε ΚΥΡΙΑΚΗ, αναστήθηκε και εμφανίστηκε στους μαθητές Του…» Εδώ βλέπουμε ότι ο Πατέρας της Εκκλησίας του Θεού Ιουστίνος ο Μάρτυς  χρησιμοποιεί καθαρά ειδωλολατρικούς όρους. 
            Μερικά από τα γνωστά έθιμα που έχουν ειδωλολατρική προέλευση είναι ο κλήδονας (ένας τρόπος μαντείας), οι καλικάντζαροι (ειδικά δαιμόνια από τον Άδη που εμφανίζονται από 25 Δεκεμβρίου μέχρι 6 Ιανουαρίου και που σε πολλές περιοχές της Ελλάδας μας, ιδιαίτερα στην επαρχία , οι συμπατριώτες μας ασχολούνται αρκετά με αυτά τα έθιμα), οι Αϊ-Βασίληδες (δεν έχουν καμιά σχέση με τον πραγματικό άγιο Βασίλειο, που σε άλλα μέρη του κόσμου είναι ο «Σάντα-Κλάους», δηλαδή ο άγιος Νικόλαος), η χαρτοπαιξία την Πρωτοχρονιά (όλοι γνωρίζουμε ότι οι μάγισσες, τα μέντιουμ, οι χαρτορίχτρες και γενικά όλοι οι αποκρυφιστές «ρίχνουν» τα χαρτιά, κι αυτό γιατί ο Διάβολος εργάζεται μέσα από αυτούς τους ανθρώπους και μέσω όλων αυτών των σατανικών πραγμάτων που εκτελούν), το ποδαρικό, η τύχη, κ.λ.π.
            O Θεός ζητούσε και ζητάει από το λαό Του :
«Άγιοι θα είσαστε, γιατί Άγιος είμαι Εγώ Κύριος ο Θεός σας … ΔΕΝ θα μεταχειρίζεστε μαντείες, ούτε θα προμαντεύετε καιρούς…ΔΕΝ θα χαράξετε γράμματα στικτά στο σώμα σας (τατουάζ)"(Λευϊτικό 19: 2, 27,28) 
«Δεν θα βρεθεί κανείς ανάμεσά σας που να ασκεί μαντεία ή οιωνοσκοπία, ή μάγος ή γόης, ή ανταποκριτής δαιμονίων, ή νεκρομάντης. Γιατί όποιος τα κάνει αυτά είναι βδέλυγμα στον Κύριο.» (Δευτ. 18:10-12) 
«Και ψυχή η οποία θα ακολουθήσει τους έχοντας πνεύμα μαντείας, και τους επαοιδούς, δια να πορνεύει κατόπιν αυτών, θα επιστήσω το πρόσωπόν μου κατά της ψυχής εκείνης και θα εξολοθρεύσω αυτήν εκ μέσου του λαού της.» (Λευϊτ 20:6) 

Η ΟΥΣΙΑ ΤΗΣ ΒΙΒΛΙΚΗΣ ΑΛΗΘΕΙΑΣ – ΓΙΑΤΙ ΗΡΘΕ Ο ΙΗΣΟΥΣ

             Οι άνθρωποι, όπως είδαμε, από τους πρώτους κιόλας χριστιανικούς αιώνες διαστρέβλωσαν την πραγματική σημασία των Χριστουγέννων, με αποτέλεσμα να ακολουθούν παραδόσεις και δοξασίες που είναι έξω από τη γνήσια, την μοναδική κι αληθινή διδασκαλία του Λόγου του Θεού.
Ο Ίδιος ο Κύριος είπε: «Ο λαός αυτός με τα χείλια με τιμά, αλλά η καρδιά τους μακριά απέχει από μένα. Και μάταια με σέβονται, ΔΙΔΑΣΚΟΝΤΑΣ ΔΙΔΑΣΚΑΛΊΕΣ ΚΙ ΕΝΤΑΛΜΑΤΑ ΑΝΘΡΩΠΩΝ.» (Ματθαίος 15: 8-9)
Γι αυτό μας λέει τι πρέπει να κάνουμε : «Μετανοείτε και πιστεύετε στο ευαγγέλιο» (Λουκάς 1: 15)
«Ευαγγέλιο» σημαίνει «Καλή Αγελία» (‘ευ’ και ‘αγγέλω’), δηλαδή καλά νέα τα οποία είναι ότι: «Τόσο ο Θεός αγάπησε τον κόσμο, ώστε έδωσε τον Υιόν Του τον μονογενή, για να μη χαθεί καθένας που πιστεύει σ’ Αυτόν, αλλά να έχει αιώνια ζωή» (Ιωάν 3: 16)                                           
Αυτά ήταν και τα χαρμόσυνα νέα που ο άγγελος Κυρίου είπε στους βοσκούς που διανυκτέρευαν στα λιβάδια τους, εκείνη τη βραδιά που γεννήθηκε ο Ιησούς, όπως τα αναφέρει ο ευαγγελιστής Λουκάς 2: 8-14
«Μη φοβάστε, γιατί ιδού, ευαγγελίζομαι σ’ εσάς χαρά μεγάλη, που θα είναι για όλο το λαό, γιατί γεννήθηκε για σας σήμερα Σωτήρας στην πόλη του Δαβίδ που είναι Χριστός Κύριος. Και αυτό για σας θα είναι το σημείο: θα βρείτε βρέφος σπαργανωμένο να κείτεται μέσα σε φάτνη. Και ξαφνικά φάνηκε μαζί με τον άγγελο ένα πλήθος ουράνιας στρατιάς αινώντας το Θεό και λέγοντας: ‘Δόξα εν υψίστοις Θεώ και επι γης ειρήνη εν ανθρώποις ευδοκία’»

ΠΟΙΟΣ ΛΟΙΠΟΝ ΕΙΝΑΙ Ο ΛΟΓΟΣ ΠΟΥ Ο ΙΗΣΟΥΣ ΧΡΙΣΤΟΣ ΗΡΘΕ;

1.Να εκπληρώσει το Νόμο. «Μη νομίσετε ότι ήρθα να καταλύσω το νόμο ή τους προφήτες. Δεν ήρθα να καταλύσω αλλά να εκπληρώσω.» (Ματθαίος 5:17)
2.Να κάνει το Θέλημα του Θεού. «Γιατί έχω κατεβεί από τον ουρανό όχι για να κάνω το θέλημα το δικό μου, αλλά το Θέλημα Εκείνου που Με έστειλε.» (Ιωάννης 6:38)
3.Να μας γνωρίσει τον Αληθινό. «Ξέρουμε όμως ότι ο Υιός του Θεού έχει έρθει και μας έχει δώσει διάνοια για να γνωρίζουμε τον Αληθινό΄ και είμαστε μέσα στον Αληθινό, μέσα στον Υιό Του τον Ιησού Χριστό. Αυτός είναι ο Αληθινός Θεός και η ζωή η αιώνια.» (Α΄ Ιωάννου 5: 20)
4.Να καταστρέψει τα έργα του Διαβόλου. «Εκείνος που πράττει την αμαρτία είναι από το Διάβολο, γιατί από την αρχή ο Διάβολος αμαρτάνει. Γι αυτό φανερώθηκε ο Υιός του Θεού, για να λύσει τα έργα του Διαβόλου.» (Α΄ Ιωάν 3:8)
5.Να καλέσει σε μετάνοια τους αμαρτωλούς. «Πορευτείτε, λοιπόν και μάθετε τι σημαίνει: Έλεος θέλω κι όχι θυσία. Γιατί δεν ήρθα να καλέσω δικαίους, αλλά αμαρτωλούς (Ματθαίος 9:13)
6.Να σώσει τον χαμένο άνθρωπο. «Γιατί ήρθε ο Υιός του ανθρώπου να ζητήσει και να σώσει τον αμαρτωλό.» (Λουκάς 19:10)
7.Να δώσει ζωή και μάλιστα άφθονη ζωή. «Ο κλέφτης δεν έρχεται παρά για να κλέψει και να σφάξει και να σκοτώσει. Εγώ ήρθα για να έχουν ζωή, και μάλιστα να έχουν άφθονη (ζωή) (Ιωάννης 10:10)
Αυτό είναι το μήνυμα των Χριστουγέννων. Ο Ιησούς Χριστός γεννήθηκε μια φορά στη Βηθλεέμ, αλλά σήμερα δεν είναι πλέον ο μικρός Χριστούλης όπως συνήθως Τον παρουσιάζουν. Είναι ο Αναστημένος και ένδοξος Κύριος, είναι ο Κύριος των Κυρίων και ο Βασιλιάς των βασιλιάδων. Είναι ο Κύριος του ουρανού και της γης. Ο Ίδιος είπε «Σε Μένα δόθηκε ΟΛΗ Η ΕΞΟΥΣΙΑ στον ουρανό και στη γη.» (Ματθαίος 28:18). Και ο Λόγος Του μας διαβεβαιώνει:
«Όσοι όμως έλαβαν-εδέχθησαν Αυτόν, σ’ αυτούς έδωσε εξουσία, τέκνα Θεού να γίνουν.» (Ιωάννης 1:12)

Επομένως η κρίσιμη ερώτηση είναι :
 
«ΤΟΝ ΕΧΕΙΣ ΔΕΧΤΕΙ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟ ΣΟΥ ΣΩΤΗΡΑ ΚΑΙ ΚΥΡΙΟ;»
ΑΥΤΟΣ Ο ΚΥΡΙΟΣ ΤΗΣ ΔΟΞΑΣ ΘΕΛΕΙ ΝΑ ΓΕΝΝΗΘΕΙ ΜΕΣΑ ΚΑΙ ΣΤΗ ΔΙΚΗ ΣΟΥ ΚΑΡΔΙΑ, ΚΙ ΑΥΤΟ ΘΑ ΓΙΝΕΙ ΑΝ ΕΣΥ ΤΟΥ ΤΟ ΖΗΤΗΣΕΙΣ ΜΕ ΠΙΣΤΗ. ΤΟΤΕ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΤΑ ΑΛΗΘΙΝΑ ΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ. ΤΟΤΕ ΘΑ ΖΗΣΕΙΣ ΤΑ ΠΙΟ ΧΑΡΟΥΜΕΝΑ ΚΙ ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ! ΣΟΥ ΤΟ ΕΥΧΟΜΑΣΤΕ ΟΛΟΨΥΧΑ!

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου